Amb parsimònia, ressegueixo la tramoia d’una recança, foragitada per l’efímera tarda, on sols vorejar el refugi, cínic, de la suficiència; allà on s’esquartera l’ànima, a plena intempèrie.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Nota: Només un membre d'aquest blog pot publicar entrades.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Nota: Només un membre d'aquest blog pot publicar entrades.