Al cor
de cada cosa, hi nia el silenci:
tot vol els seu lloc i un espai
de temps. Dedicació i tacte.
Observo,
envoltat de fosca, un estol
d’objectes. Sí, ho sé:
el misteri que m’ordeix dol
i em guanya.
I caic,
i res no espero.
Jordi Solà
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Nota: Només un membre d'aquest blog pot publicar entrades.