Poc més que un somni
per tornar a gaudir el record,
quan encara érem ferms
i podíem somiar amb més somnis.
Les orenetes s’apleguen,
volen marxar, dient-li adéu
a un estiu ple de neguits
i de dubtes per resoldre.
Els sentiments també s’apleguen
per anar-se’n, a poc a poc,
camí d’un passat viscut
a contracor i a contrallum.
Tot passa, perquè tot queda
i l’aura del temps obrirà
portal a una nova època
que tot just ha començat.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Nota: Només un membre d'aquest blog pot publicar entrades.